It’s a marathon, not a sprint

“Most people overestimate what they can do in one year and underestimate what they can do in ten years.” Het is een veel aangehaalde quote die volgens Google afkomstig is van Bill Gates. Ook ikzelf merk dat ik ongeduldig ben als het gaat om het realiseren van al mijn ideeën.

Als je voor jezelf begint of een idee hebt, dan ben je eerst heel enthousiast en vol goede moed. Maar gaandeweg in het proces van onderzoeken, uitwerken, praten, financiering en ruimte regelen en anderen overtuigen kan je soms moedeloos raken. Want iets realiseren is een enorm lang en continuerend traject van beslissingen nemen met alle onzekerheden die daarbij horen. Het is ook gemaakt voor doorzetters, want reken maar van yes dat je het ene na het andere obstakel tegenkomt.

Ze zeggen niet voor niets “It’s a marathon, not a sprint”. Nu heb ik er zelf twee gelopen en ja, natuurlijk is het lichamelijk zwaar, maar er zitten veel mentale lessen in die ik regelmatig ophaal. Je traint niet alleen je lichaam, het is ook een training voor je karakter. Waar ik onder meer achter ben gekomen, is dat het niet zozeer de dag is waar het om gaat, maar alle voorbereiding waar je een jaar over doet.

Het heeft namelijk tijd nodig om klaar te zijn voor een marathon en je bouwt het stap voor stap op. Het gaat over commitment, elke dag opnieuw weer de juiste keuzes maken, met het oog op het resultaat en het doel. Want het betekent een jaar lang vier keer per week trainen, door weer en wind. De juiste dingen eten en de verkeerde dingen laten. Jezelf blijven uitdagen om weer een stap verder te komen, doorzetten als je dusdanig kapot bent dat je wilt stoppen. Nog een derde (marathon) quote die ik vorige week hoorde: “Als je denkt dat je niet meer kunt, zit je op de helft”. 😅

Op de dag zelf moet je jouw eigen race rennen, je niet gek te laten maken door mensen die sneller zijn dan jij. En daarmee de “Wat was jouw tijd?” vraag die je als eerste krijgt na een marathon diskwalificeren, want who cares?! Ik had werkelijk NOOIT verwacht dat ik ooit een marathon zou rennen. Het is dat ik na een ernstig, maar kort ziekbed vastbesloten was om mezelf weer sterk te maken. Dat ik over mijn eerste marathon vijf uur deed, kon me echt niets schelen; ik had me iets voorgenomen, iets om te overwinnen en het was me gelukt!

Nog een grote les die ervaren renners maar al te goed kennen, is dat je op de dag zelf alles moet loslaten. Je hebt het werk gedaan en dan kan je alleen nog maar je stinkende best doen. Want de rest heb je niet in de hand. Je krijgt uiteraard last van allerlei soorten pijntjes, het weer is te nat, te koud of te warm of je darmen lopen leeg.

Tijdens al dat trainen en de marathon zelf heb je uren de tijd om te reflecteren en zie je vele vergelijkingen met het ‘echte’ leven. En zo ook met het realiseren van je eigen ideeën en bedrijf. Het is dag in, dag uit de juiste keuzes maken, ervoor gaan, doorzetten, op je bek gaan en loslaten. En niet verwachten dat er een short cut is. Het heeft tijd nodig om te groeien, te bouwen en te schaven. Let op jezelf en ga je niet vergelijken met mensen die verder zijn dan jij, hooguit om van ze te leren, op het moment toen ze net zo ver waren als waar jij nu staat.